Even van het uitzicht genieten

Goede voornemens, to do’s, streven naar de moment waarop alles wat je zou willen doen of kunnen realiteit is… en dit streven houdt maar niet op.

Het voelt soms als een dip wanneer je opkijkt naar de weg die nog te gaan is. Een opeenstapeling van doelen op allerlei gebied: werk, relaties, vriendschappen, familie… Overal wel de voornemens en wensen om het beter te doen verlopen..

NOG beter te doen verlopen mag je eigenlijk wel zeggen. Op het moment dat je op kijkt naar de berg van wat er komen gaat zie je niet waar je op dat moment al gekomen bent. Een blik terug kan een verademing zijn. Genieten van het uitzicht wat je eigenlijk al hebt door alles wat je tot nu toe al hebt bereikt. Als je kijkt naar de wensen die je een tijd geleden had…. misschien heb je wat dat betreft de top al wel bereikt! En wie zegt dat verder klimmen een beter resultaat geeft? Misschien kom je dan wel op een punt dat je in de wolken terecht komt. Een mistig gebied waarbij je voorbij bent gegaan aan die rustpunten waar je genieten kon van het resultaat.

Je weet het gelukkig niet en doorgaan om het zelf te ondervinden kan veel energie opleveren.. verassingen en ontdekken van wat je nog meer kan.. Dé manier om zinvol met je kunnen om te gaan.. dat zeker, maar af en toe even stil blijven staan en omkijken.. of een zijweggetje maken om op een mooi vlak stuk van de berg even te kunnen gaan zitten en de tijd te nemen om weer energie te krijgen om verder te gaan… dáár is in elk geval zeker niets mis mee.

Je hebt alle tijd..