Even van het uitzicht genieten

Goede voornemens, to do’s, streven naar de moment waarop alles wat je zou willen doen of kunnen realiteit is… en dit streven houdt maar niet op.

Het voelt soms als een dip wanneer je opkijkt naar de weg die nog te gaan is. Een opeenstapeling van doelen op allerlei gebied: werk, relaties, vriendschappen, familie… Overal wel de voornemens en wensen om het beter te doen verlopen..

NOG beter te doen verlopen mag je eigenlijk wel zeggen. Op het moment dat je op kijkt naar de berg van wat er komen gaat zie je niet waar je op dat moment al gekomen bent. Een blik terug kan een verademing zijn. Genieten van het uitzicht wat je eigenlijk al hebt door alles wat je tot nu toe al hebt bereikt. Als je kijkt naar de wensen die je een tijd geleden had…. misschien heb je wat dat betreft de top al wel bereikt! En wie zegt dat verder klimmen een beter resultaat geeft? Misschien kom je dan wel op een punt dat je in de wolken terecht komt. Een mistig gebied waarbij je voorbij bent gegaan aan die rustpunten waar je genieten kon van het resultaat.

Je weet het gelukkig niet en doorgaan om het zelf te ondervinden kan veel energie opleveren.. verassingen en ontdekken van wat je nog meer kan.. Dé manier om zinvol met je kunnen om te gaan.. dat zeker, maar af en toe even stil blijven staan en omkijken.. of een zijweggetje maken om op een mooi vlak stuk van de berg even te kunnen gaan zitten en de tijd te nemen om weer energie te krijgen om verder te gaan… dáár is in elk geval zeker niets mis mee.

Je hebt alle tijd..

Metta

Mijn inpiratie van dit moment

Liefdevolle Vriendelijkheid

Wie vaardig is in het goede,
En het pad der vrede kennen wil,
Dient het volgende te doen:
Laat hem bekwaam en eerlijk,
Oprecht en zachtmoedig zijn,
Bescheiden en niet verwaand.

Tevreden, met weinig behoeften,
Gematigd, met weinig plichten,
Kalm van zinnen en verstandig,
Niet trots of begerig bij families,

En laat hem geen lage dingen doen,
Waarvoor wijzen hem zouden bekritiseren.
Mogen alle wezens gelukkig zijn!
Zo wenst hij geluk en vrede toe,

Aan elk levend wezen dat bestaat:
Zwak of sterk, zonder uitzondering,
Lang, groot of middelmatig,
Kort, klein of van grote omvang.

Zowel zichtbaar als onzichtbaar,
En ver weg levend als dichtbij.
En zowel geboren als nog niet geboren:
Mogen alle wezens gelukkig zijn!

Laat men anderen niet bedriegen,
En niemand, waar dan ook, verachten.
Laat niemand door boosheid of haat,
Anderen pijn of lijden toewensen.

Zoals een moeder haar enig kind
Met haar eigen leven beschermen zal:
Zo dient men voor alle wezens
Een grenzeloos hart te cultiveren.

En met liefde voor de gehele wereld,
Een grenzeloos hart te cultiveren.
Naar boven, naar beneden en om zich heen:
Onbelemmerd, liefdevol en vredig.

Staand of gaand, zittend of liggend:
Zolang men maar niet slaperig is,
Zou men die meditatie beoefenen:
Dit noemt men het Verheven Leven.

En geen zienswijzen aanhangend,
Rechtschapen en inzicht behaald,
Verlangen naar genot verwijderd,
Zal men geen verdere geboorte ondergaan

---------------------------------

Metta (Pali) betekent ongeveer liefdevolle aandacht en is in het boeddhisme een van de vier verheven toestanden van de geest. De term is moeilijk exact te vertalen. Metta in haar meest pure vorm uit zich in onvoorwaardelijke liefde en de beste intenties en wensen voor alle wezens in het universum. Metta gaat dan samen met mentale stabiliteit, geluk en rust. Gedachtes en intenties van metta of vriendelijkheid werden door de Boeddha veelvuldig geprezen en aanbevolen. Metta is de kwaliteit waar veel van de goden in de boeddhistische kosmos in hoge mate over beschikken. Metta kan gecultiveerd worden door het beoefenen van metta meditatie, een veelgebruikte techniek in alle boeddhistische tradities. De Metta Sutta (uit de Sutta Nipata) wordt in veel boeddhistische kloosters dagelijks gereciteerd. [wikipedia]

Wat als...

.. je ondanks de duidelijk mooie momenten..
soms blijft vasthouden aan de oncontroleerbaarheid..

De onzekerheden.. de twijfels en de onrust..
.. de onduidelijkheden, onzichtbare zaken en grijze gebieden..

De dingen die je niet weet, niet ziet en niet durft te vragen?
Niet kán vragen, , niet kán zien , niet zeker kán weten

Dat wat niemand kan ontkennen, bevestigen of relativeren

Gewoonweg omdat ze er misschien niet zijn.. maar dat weet je niet zeker..

Gedachten, theorieën en analyses..
Baseren op gedachten, fantasieën en interpretaties
Van je eigen brein en die van je omgeving
Die ook niet weet wat de werkelijkheid is..

Ontastbaarheid.. van de realiteit..
Behoefte aan vertrouwen..

Verstand die iets zegt..
Gevoelens die iets laten weten..

Maar niet weten wat wáár vandaan komt..

De boosheid om wat er in je omgaat
Het niet willen voelen
Het niet willen denken
Maar er niets tegen kunnen doen..

Wat het ook is..

De geur van de kou en de kleur van de avond. Geluid van de donkere morgen. Gevoel van intens geluk. Hoe het ook kan, het raakt me telkens weer. Het najaar met de vallende bladeren. Mooie kleuren. Donkere gezelligheid. Kou die warm aanvoelt.. Van binnen, door herinneringen.. mooi én verdrietig

Wat is het ook is, het raakt me en dat het me raakt doet me goed.
Heel bewust van het hier en nu.. zo lopend door de straten

Voorbijgangers.. Ieder een eigen leven. Een glimlach een groet, een blik en een gebaar. Alsof iedereen elkaar kent. Huizen.. elk met een eigen verhaal.. levendig of eenvoudig ingericht, met veel kleuren of in soberheid.. Ik zie het en laat mn fantasie zn vrije loop. Dromen over wat er zich afspeelt, achter die gesloten deuren. Bedenken wat de mensen beweegt en waarom ze hier zijn waar ik nu ook ben . Soms een dagdroom als een sprookje. Soms een gedachte als een roman. Een glimlach een traan. Een huivering of een warm gevoel.

Bewust… dat ik zelf mag kiezen. Wat ik wil of doe of waar ik ga. Bewust… van mijn geluk en wensen, het moment.. bewust van waar ik in mijn leven sta.

Het Gebed dat verhoord werd

Soefi Literatuur

De voor mij aller mooiste gedachte als het gaat om geloof. Geen verwijten als iets minder goed gaat, geen twijfels als het tegenzit... gewoonweg omgaan met wat er op je weg komt en erop vertrouwen dat je de vaardigheden zult hebben of krijgen om ermee om te kúnnen gaan.

Het maakt het niet makkelijker... maar geeft wel veel rust.

-------------------------------------

Ik vroeg om kracht,
en God gaf me moeilijkheden om me sterk te maken.

Ik vroeg om wijsheid,
en God gaf me problemen om te leren op te lossen.

Ik vroeg om voorspoed,
en God gaf me verstand en spierkracht om mee te werken.

Ik vroeg om moed,
en God gaf me gevaren om te overwinnen.

Ik vroeg om liefde,
en God gaf me mensen om te helpen.

Ik vroeg om gunsten,
en God gaf me kansen.

Ik ontving niets van wat ik vroeg.
Ik ontving alles wat ik nodig had.

Mooie anzichtkaart waarop deze gedachte ook staat:
De nieuwe Boekerij.nl

Leef je Legende

Het hele universum spant zich samen om ervoor te zorgen dat jij je droom verwezenlijkt.. het enige wat je hoeft te doen is je legende leven... Aldus; Paulo Coelho in De Alchemist... en is het zo?? Ja ik denk het wel!

.. al is het denk ik niet zo dat alles wat goed gaat voorbestemd is en alles alles wat fout loopt een teken dat je de verkeerde weg bewandeld, want wanneer gaat nu alles goed? Er kan altijd iets tegenzitten.. that's life... Dat universum spant zich volgens mij niet samen om ervoor te zorgen dat je pad zichtbaar en zonder hobbels is, maar wel om ervoor te zorgen dat je in het donker de richting aanvoelt en een goede weerstand ervoor zorgt dat je tegen de hobbels bestand bent.

Zo was ik een aantal maanden ontzettend gelukkig in een landje waar mijn spulletjes werden gestolen, ik mijn portemonnee nogmaals eens verloor, ik mijn kaak brak.. een weekje in het ziekenhuis lag en op een ander cruciaal moment met autopech in een afgelegen plaatsje terechtkwam... Lang leve de pech en ik had het gevoel alsof ik de hele wereld aankon..

Terwijl ik vervolgens een aantal maanden mn zaken goed op orde lijk te hebben en ik me geen raad weet met mijn gevoelens van twijfel en onrust... Op dit moment weer de kracht te gaan voor wat ik zelf wil en alle puzzelstukjes lijken weer even op zijn plek te vallen...

Bijna wonderlijk...

Je onvangt alles wat je nodig hebt als kracht om je droom in het hier en nu te verwezenlijken!

En nu?

Ogen Dicht
Tegenhouden
Niet zien, niet horen
niet laten gaan

Niets aan te doen
Daar ga je al
Verdrietig en alleen
zo voelt het even

Door je hoofd de wijze woorden
Woorden waar je je aan vast wilt klampen
Woorden waarvan je zou willen dat je het echt geloofde
even

Maar als je ze vast wilt pakken om overeind te komen
Blijkt dat het ook echt alleen lucht is en je grijpt mis,
verliest je evenwicht
en ploft neer op de grond

Wanhopig in tranen en met onbegrip

Hoe kan dat nou
Je wilde het echt niet
Het overkomt je
Overspoelt door zelfmedelijden
en angst
voor alles

Ineens lijkt er niets te zijn
Alleen je onrust
Dat is het enige wat je nu kan voelen
Scherp en pijnlijk

En wat nu?

Er een nachtje over slapen..
..maar dat is nu juist wat niet lukt

Draaien, zitten, lopen
Naar jezelf kijken in de spiegel,
het dichtsbijzijnde voorwerp naar die spiegel willen gooien
Met je hand tegen de muur slaan..
..gewoon iets wat even een ander gevoel teweeg brengt

Ergens anders aan denken,
maar ook al het andere straalt nu mislukking uit
wanhoop

Dan het boekje en de pen

Het staat er weer op

En nu?

Onrustig

Beetje onrustig..
Wil van alles doen, maar kan me er niet toe zetten.
Ik voel het in mijn benen, in mijn handen en m’n hoofd..
Tinteling en gespannenheid..

”Moet je voortaan gewoon even bij stil staan en ook aangeven..
Zo van.. ik heb weer even zo’n moment.. Dan gaat het soms
Vanzelf voorbij, maar heeft je omgeving er in elk geval even
Begrip voor” ah oké... da’s een goede tip.

Dus bij deze.. ik heb weer even zo’n moment..

Oma

ze is er maar ze is er niet
haar hart klopt maar ze leeft niet

haar niet meer kunnen spreken
te lang niet echt iets gezegd

haar niet meer kunnen voelen
wat ik nu voel is niet echt

in gedachten in haar armen
in gedachten bij haar zijn

in gedachten haar verwarmen
maar gedachten doen soms pijn

pijn die niet lijkt te verzachten
door geloof of door de tijd

verdriet, gemis en enkel wachten
tot de herinnering mij leidt

naar de rust en naar de liefde
voor hetgeen dat is geweest

naar de vrede met het heden
zonder schaamte, zonder vrees

zien dat elke dag een start is
nieuw begin, een nieuwe tijd

zien dat wat er mijn hart is
mij van onrust heeft bevrijd

27-12-07
sosamlyrics

Oh ja.. zo grappig

Pech deel 2.. 3...

ja ja

Even stoppen bij de winkel en bij terugkomst ananasje, half brood en 2 pakkenmelk als metgezellen naast me op de stoel. Starten...

of toch niet?

nee toch niet..

Belletje nr 1 naar de ANWB: Frederik. Frederik neemt mn gegevens op, checkt nog even de stand van zaken. En haalt ten slotte een leuk grapje met me uit: lichtje aandoen en opnieuw starten.. doettie het? en ja hoor... "hoe kan dat??" vraag ik blij verrast. Frederik had ook geen id, maar was naar zijn zeggen een trucje..

Btje zo'n trucje van drie keer draaien, vinger op je neus, liedjes zingen en 2x het alfabet opzeggen en dan op goed geluk nog een poging wagen, want aan t eind van de rit, aangekomen in mn eigen straat, begeeft de auto het weer.

Frederik kon vanaaf ws zijn lol niet op met zo'n goedgelovig jong vrouwtje aan de telefoon. Ik stond ergens in het midden van de straat helaas toch weer gewoon met een autootje waar ik geen kant mee op kon.

Belletje nr 2 naar de ANWB: een meneer waarvan de naam niet te verstaan was.. ook niet na 2 x vragen. Doelgericht en gehaast neemt hij mn 'bestelling' op. Gelukkig was ook ik ondertussen een getrainde klant, dus het gesprek verliep erg soepeltjes. Even naar huis lopen en daar wachten op het belletje van de monteur leek het beste gezien de drukte van vanaaf. Dus met mn ananas, half brood en 2 pakken melk naar huis gesjokt. En na zon 45 minuutjes was de monteur gearriveerd.

1. Geen losse stekkertjes.
2. Geen problemen met de acuu.
3. Aantal kunstjes, zoals mn buurjongen zaterdag ook had gedaan, werkten weer niet...

..maarrrr monteur was er wel van overtuigd dat het idd de startmotor was.

Samen geduwd
Monteurtje als een held in mn autogespongen.
Auto pruttelde weer vrolijk naar stationair

...ennn adviesje mn startmotor te laten bekijken en evt vervangen.

Dat is het dus.

En wie weet sta ik tot ik mn afspraakje bij de garage heb, binnenkort wel weer even stil... mag ik zelf mn auto schudden, aanduwen, of de motor btje oppeppen door er een mep op te geven ofzo..

spannend

Pech?

Lekker vanmiddag vrij. Op tijd terug naar huis dus.. heerlijk aan t denken aan wat ik allemaal wil gaan doen. M’n kleine nichtje komt logeren, t is mooi weer, het is weekend… heerlijke gedachtes. Met een glimlach om mn mond en genietend van de mooie huisjes in de nieuwste wijk van onze stad waar ik net binnen rij, kijk ik een beetje om me heen. Zie bij het 2e blok een wegenwachtautootje bij een kleine grijs ander wagentje staan. Gewoon aan huis zie ik. Handig. Heb ik ook… die anwb verzekering voor hulp bij autopech thuis. Nu ik dat zo zie bedenk ik me dat dit toch wel een heel verstandig iets is voor jonge vrouwen die geen verstand hebben van auto’s. Lang leven het belletje naar de mannetjes die dat soort probleempjes gemakkelijk weer verhelpen of er voor zorgen dat de auto daar komt waar dat nodig is.

Na een tussenstop bij de supermarkt rij ik mn straat binnen waar ik voor mn huisje stop om de boodschappen binnnen te zetten. Helaas kan ik mn auto niet bij de deur parkeren in de binnenstad, dus snel stap ik weer in de auto om naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats te rijden. Ik draai de sleutel om, zie lichtjes aangaan op het dashboard.. maar hoor niets…..

Nog een keer… niets…
Nog een keer… niets…
NOG een keer… niets…

"Ohw.. hij is kapot... dat gaan we niet menen.." bedenk ik me

Ergens kan ik direct de grap er al van inzien. Had de man daar voor in de stad beter even kunnen vragen of hij na dat klusje direct even door kon rijden naar mijn adres. Ik voelde al aan dat ik ditmaal degene zou zijn die van deze als 'geweldig handig' bestempelde dienstverlening gebruik zou moeten gaan maken.

Ik spreek twee mannen bij het winkeltje naast mn huis aan. Ze zitten samen een loempiaatje te eten en kijken me met enige spot in de ogen een beetje verbaasd aan wanneer ik hen vraag of zij een keer willen proberen mn auto aan de praat te krijgen. Nou, keertje sleutel omdraaien vonden ze geen probleem, zolang ik niet verwachtte dat ze een zinvolle blik onder de motorkap konden werpen, want auto’s repareren was niet hun allersterkste kant vertelden ze.

Drie draaien aan de sleutel en een duw tegen de auto verder kwamen we tot de conclusie dat een belletje naar de ANWB geen overbodige luxe was. Oh nee toch niet, buurjongen en en zijn vrouw en kindje komen net aangewandeld.. "ohja! Hij heeft er verstand van!" schiet me te binnen. Even zitten buurjongen en peuter voor in mn auto. Peuter kijkt vermakelijk en enigszins trots om zich heen zo op de voorste stoel. Buurjongen start en draait wat aan de stekkertjes van mn accu, maar ook hij besluit het over te laten aan de ANWB met de afluiting dat het waarschijnlijk iets te maken heeft met de startmotor.

Aha.. bovenstaande verhaaltje (zonder het gedeelte van de blik op de anwb auto in de stad aan het begin vd middag) telefonisch doorgegeven aan Constantijn van de ANWB. Hij neemt mn gegevens op, vertelt me even id buurt te blijven en zou iemand kunnen verwachten binnen 60 minuten.

Kijk eens aan.. een uurtje voor een boterham en een kopje thee… Even een belletje en een kletspraatje met mn vriendje op msn en mn telefoon gaat. Meneer de monteur staat voor de deur.

1 x starten om te horen wat het is. Een draai aan een stekkertje van mn startmotor en nog een tweede keer starten om te horen datie het weer doet.

Dank u wel meneer de monteur!

Pech? Zo grappig soms

De Natuursteenhouwerij

Vanmorgen om 8 uur wakker gebeld door een meneer die graag iemand van de natuursteenhouwerij wilde spreken.

Ok dan! In eerste instantie een beetje moe en verward - wellicht doordat m’n 5e uurtje slaap nog maar net in gegaan was - nagedacht of dit een nieuwe klant was van de VHD waarvoor ik als contactcenteragent de man eventueel door zou kunnen verbinden.. maar nee.. ik was echt gewoon thuis en ondanks dat ik vandaag van plan was de betonnen vloer van mijn binnenplaatsje met een flinke schrobbeurt even groenvrij te maken… heb ik daarmee naar mijn weten niets te maken met natuursteenhouwen. De man met slaperige stem uitgelegd dat hij volgens mij het verkeerde nummer gedraaid had. Hij dacht het zelf ook al…

De eerste gedachte nadat ik ophing was dat het telefoontje van de man te maken had met een overlijden waarvoor hij een grafsteen zou moeten gaan kiezen. Misschien wel voor zijn vader, moeder, oma of zelfs kind. Ineens vond ik het heel zielig, hij excuseerde zich ook nog voor het vroege bellen.. en dan te bedenken dat hij zelf in een situatie zit waar ik nu even helemaal niet aan zou willen denken. Ik kon gewoon weer even in bed gaan liggen denken aan mijn binnenplaatsje, het zonnetje waar ik vanmiddag van wilde gaan genieten, al mijn goede voornemens en al mijn eigenlijk zo kleine zorgen waar ik regelmatig met mijn denkbeeldige loep naar kijk om me vervolgens even heerlijk zielig te voelen. Niet meer doen! Nieuw voor nemen. Alles Gaat uitstekend!

Waarom komen dit soort mensen eigenlijk bij mij terecht? Laatst kreeg ik van het via werk.nl van het CWI waar ik standaard ingeschreven sta een zogenaamd ‘verzoek te reageren’ op een vacature. De titel was hoopvol: tweede bloembinder. Ik zag mezelf al in een schattige bloemisterij staan bloemschikken. (niet zo’n gek idee eigenlijk) Bij het openen van de vacature bleek het echter iets minder “rooskleurig” ..

Firma zoekt in geheel Nederland partners voor het als bloembinder opmaken/bezorgen van bloemen en het onderhouden van graven. Tevens zoeken wij partners voor het opmaken van rouwboeketten bij de uitvaart, waar bij een persoonlijk gesprek de wensen vertaald worden in een persoonlijk boeket.

• Het ideale parttime of fulltime werk, waarbij u geheel zelf uw tijd kunt indelen, dicht bij huis en werk met grote waardering!
• U heeft telefonisch en persoonlijk contact met uw klanten over hun wensen (over hun voorkeur van bloemen, over de wijze van onderhoud, over de frequentie van uw service).
• U renoveert en onderhoud graven met professionele materialen.
• Als bloembinder schikt u bloemen of maakt bloemstukken en bezorgt deze op het graf.
• U maakt van uw werk, vooraf en achteraf, mooie sfeerfoto's.

Zou het een teken zijn? Even met beide benen op de grond gezet worden?

Bizar?

Nee t is gewoon een vacature en nog wel leuk ook. Even stil staan bij het feit dat ik dat werk ook zou kunnen gaan doen als ik het zou willen.. maar nee… toch maar niet..

En trouwens.. misschien belde de man van vanmorgen alleen voor de levertijd van zijn nieuwe marmeren vensterbankje….

Eigen Wijze

Als ik naar íedereen zou luisteren die een mening heeft over wat ik wel en niet zou moeten doen... Dan zou ik níets kunnen doen... zou ik thuiszitten denken aan wat ik allemaal hád kúnnen doen en niemand zou door hebben dat ik naar hen geluisterd heb. En wees nou eerlijk..naar wíe zou ik moeten luisteren? Wíe heeft gelijk? Ik weet het tóch niet en er is altijd wel iemand die het ook dan weer denkt te weten... Het is míjn schip op de zee van het leven en die adviezen daar in de verte.. het zijn de stuurlui uit het gezegde.. Ik kan toch alleen naar mezelf luisteren? Níet omdat ik denk dat ík gelijk heb, maar gewoonweg omdat ik anders stil blijf staan of misschien zelfs vallen zal tussen hun wal en mijn schip.. en dan zijn zij degenen die mij niet redden kunnen.

Verdwaald?

Verdwaald in een onbekende ruimte
Overal gevoel van angst
Niet weten hoe je eruit kan komen
Niet weten óf er een manier is om er ongedeerd uit te komen
Niet weten óf je er levend uit kan komen

Er kan van alles gebeuren

Er zijn gangen met rook
Ruimtes met water
Kamers met valkuilen
Zichtbare afscheidingen
Ook ónzichtbare muren..
.. begrenzingen van waar je komen kan
Hindernissen naar waar je komen wilt
Soms pas op het laatste moment opgezet..
..het zien van de uitgang, maar er niet kunnen komen

Slechts één kamer, waar de angst verdwijnt
Je veilig bent
Geen risico’s zijn…

Je slapen kan
Je eten kan
Je leven kan
Je bent wie je bent..
.. maar alleen

Een blik om de deur de gang in een de onrust slaat toe
Ervaren van het gemis van de buitenwereld
Alles wat er zou kunnen zijn
Alles waarvan je weet dát het daar is
Alles van wie je weet die daar zijn…

Als je het je lukt er te komen..

Zekerheid te leven, maar alleen…

…of het risico van het leven en er echt zijn?

Leven

Een aaneenschakeling van momenten van geluk en verdriet. Periodes waardoor je weet waarvoor je wilt leven en momenten waarop je jezelf eigenlijk afvraagt of die periodes het waard zullen zijn er de moeite voor te doen die het soms kost... De tijden waarin je in alles wat je doet een stukje geluk vindt en dagen waarop je verdwaald lijkt tijdens de zoektocht naar die gelukmakende ervaringen.

Een aaneenschakeling van levensdoelen. Als een kat met 7 levens ben je in gedachten al vaak oud geworden. Soms ver weg, soms hier, soms met iemand, soms alleen. Angstvallig vastgeklampt aan je dromen ben je verdrietig geweest wanneer de realiteit zo gewoon leek. Gerustgesteld dat de realiteit ook bijzonder was heb je jouw dromen veranderd. Bewust van je geluk heb je geleefd met de dag. Gek genoeg blijft je leven aan veranderingen onderhevig, blijft je gevoel wisselvallig en blijf je jouw geluk zoeken in een andere droom.

Een aaneenschakeling van dromen. De toekomst blijft geheim en leven met de dag is niet voldoende wanneer je keuzes moet maken. Door verwachtingen ontstaan keuzes en keuzes maken dat je verwachtingen hebt over wat er komen gaat. Niet krampachtig vastgeklampt aan verwachtingen van jou of anderen, maar wel bewust van de wendingen die jouw leven zou kunnen maken. En dan... dromen van die wendingen waarop je eigenlijk hoopt.